miércoles, 29 de septiembre de 2010

Raiña (Amanita caesaria)


A Raiña  (Amaniña caesaria), non se debe recoller estando aun pechada, debe abrir-se polo menos meio sombreiro.
A cociñeira que as prepara non ten que ser un perito en micoloxía e saber vários detalles que o cogumelo que vai cociñar é tóxica.

Por exemplo estes ovos de Amaniña Caesarea traían un intruso a Amaniña gemmata tóxica, nun princípio as placas algodonosa poden dar a primeira pista e se despois a abrimos ao meio, xa se ve que non ten marcada o amarelo ouro que ten a Amaniña caesaria.
O peor é cando entra unha Amanita phalloides como esta 
E É MORTAL



viernes, 24 de septiembre de 2010

Verán 2010 Cerna


Fotografíando Orquidias é Bolboretas

Boletus regius Krombh

Mostra recollida ó 23/09/2010
Etimología
Do latin regius = pertencintes ao rei. Pola sua calidade e apariencia.

Sombreiro
Primeira hemisférico entón convexo e aplanado de forma irregular. Vermello ou rosa frambuesa con matices diferentes, amorodo, carmín, púrpura-castaño, de cor castaño rojizo co verde oliva ou zonas ocres, que se converten ás veces amarillenta na marxe, coa idade. Cutícula lisa ou fibrilación, planas ou de feltro, seco e non separabeis, espécialmente no centro agrietado e seco cando matura, e festoneado borde lobulado na madurez.

Tubos
Tubos de cor amarela limón co amarelo-oliva.
Con unha malla fina na parte superior á concolor fondo, e mais mouro que o extremo inferior. pé bulbosa, con manchas de cor castaño ou rojizo, acostuma perder.

Carne
Compacto, e branda na madurez,   amarelo-amarelo-limón ou de bario; o pé mostra cor rosa, exposto ao ar case sempre é imudábel. nos trozos erosionados polas larvas e parasitos toma cor oxidado. Débil olor afrutado. Sabor obrigado.

Habitat
Setembro Outubro nos barrancos e bosques de folla ancha de area húmida, entre castañeiro, carvallos, vidoeira, medran en grupos a miúdo confluentes na base, en zonas de Valdeorras e Vilariño de Conso.

Comestibilidade
Bon comestibel, ten-se que cociñar moi ben, ainda que pola sua rareza mellor deixá-lo no bosque.

Bibliografia:
Marcote J.M.C & Pose M & Traba J.M. Cogomelos de Galicia. Paxina 425
Mendaza R. & Diaz Montoya, 1987, Las setas. Pagina 47
Mendaza R. & Díaz Montoya, 1994, Las setas en la Naturaleza Tomo III Pagina 165

viernes, 17 de septiembre de 2010

Entoloma sinuatum


Sinónimos:
Entoloma fertile Gill.
Entoloma lividum (Bull.) Quél.

Nome comun Galego
Enganosa
TÓXICA                     ¿COMESTIBLE?
Observazóns:
É probabelmente a espécie que produce mais intoxicacións em varias zoas, debido ao seu agradabel xeito e olor, e á semellanza con Clitocybe nebularis, por iso debe ser ben coñecida polo afeizoado a recoller dita espécie. É un cogumelo carnosa que pode atinxir grandes tamaños, con unha coloración na que predominan as cores grisáceos ou pardas, coas láminas de cor crema ou amarillento na mocidade, rosetes nos exemplares adultos e ascendintes na unión co pé, características que axudan a diferenciá-la do aborrallodo. Causa transtornos gastrointestinais mais ou menos severos.
Ecoloxia:
Aparece en outono, excepcionalmente en primavera ou verán, normalmente en pequenos grupos, baixo carvallos ou érvedos.  é unha espécie fácil de encontrar na bisbarra. Na Vila do Castro encontrei unha ringleira de 75.
Comestibilidade:
Tóxica
Bibliografía:

Helvella atra


Bibliografía:
Bon M., 1987, Guía de campo de los Hongos de Europa
Cetto B., 1979, Guía de los hongos de Europa - 3
Llamas B. & Terrón A., 2003, Atlas fotográfico de los hongos de la P. Ibérica
Mendaza
R. & Díaz Montoya, 1994, Las setas en la naturaleza Tomo - 3